APENSO INDONESIA

header ads

Sinau Jowo : Budi Pekerti (4)

Sinau Jiwo : 

Budi Pekerti (4)
By : apensoindonesia.com

21. Klabang iku wisane ono ing sirah, kalajengking iku wisane ono ing buntut. Nanging durjono wisane ono ing sakujuring badan.
(Kelabang/lipan itu bisa/racunnya ada di kepala, sedangkan kalajengkig itu bisanya ada di ujung ekor. Namun orang yang durjana bisa racunya ada di sekujur badan)

22. Tumrape wong linuwih tansah ngudi keslametaning liyan, metu soko atine dhewe.
(Bagi orang lebih selalu berusaha menjaga keselamatan untuk sesama, yang keluar dari niat suci)

23. Pangucap iku biso dadi jalaran kabecik’an, pangucap iku ugo biso dadi dalaning pati, kasengsaran, pamitran.
(Ucapan bisa menjadi sarana kebaikan, tetapi sebaliknya juga bisa menjadi sebab kematian dan kesengsaraan)

24. Sing biso gawe mendem iku : rupo endah, bondho, darah luhur, lan enom umure.
(Penyebab orang menjadi lupa diri adalah : gemerlap hidup, harta, kehormatan, dan darah muda)

25. Mulat saliro tansah mawas dhiri, eling, lan waspodo.
(Jadi orang itu harus senantiasa jaga diri, ingat, dan waspada)

26. Sakbegja-begjane kang lali iku, luwih bejo kang eling klawan waspadha.
(Seberuntung-beruntungnya orang yag lupa diri itu, masih beruntung orang yang senantiasa ingat dan waspada)

27. Yen siro di becik’i liyan iku tulisen ing watu, supoyo ora ilang lan tansah kelingan. Yen siro gawe kabecik’an marang liyan iku tulisen ing lemah supoyo enggal ilang lan ora kelingan.
(Jika kamu menerima kebaikan dari orang lain tulislah di batu, supaya tidak pernah hilang dari ingatan. Jika kamu berbuat baik kepada orang lain tulislah di tanah, supaya lekas ilang dari ingatan)

🌸🌸🌸

Posting Komentar

0 Komentar